امین محمد هوتیت (Amine Muhammed Hoteit) در نشریه «البناء»، چاپ لبنان در ادامه می نویسد، این مساله بر دروغ بزرگ و تقلب استوار است که اتهامات متذکره را پوچ و بی اعتبار می سازند و از همینرو منطق یا سیستم ثبوت ها نسبت به این مساله ناممکن می باشند.
مولف می افزاید، واقعیت امر اینست که ایالات متحده و دیگر کشورهای شرکت کننده در تجاوز بر ضد سوریه از شکست استراتیژیک در نتیجه تصفیه غوطه شرقی از لوث تروریستان و اعاده کنترول حکومت بر این منطقه وحشت زده شده اند. در نتیجه، آنها به فکر امکان اتخاذ اقدامات نظامی و دیگر شیوه های مقابله با دولت سوریه افتاده و دروغ بافی راجع به استعمال سلاح کیمیاوی به بهانه برای برحق جلوه دادن این فعالیت ها مبدل گشته است.
اردوگاه تجاوزگران اتهامات در باره استعمال سلاح کیمیاوی را برای دستیابی بر اهداف جعل نموده که معلوم نمودن صحت آنها برای تحقیق کننده در زمینه تلاش تجاوزگران جهت بی اعتبارساختن دستاوردهای سوریه و متحدان آن در غوطه شرقی و اجازه نه دادن گذار به سطح سیاسی و دیگر سطوح، کار آسان خواهد بود. برعلاوه، این کشورها اقدامات پیشگیرانه نظامی را پلان میکنند که مانع پیشرفت نیروهای سوریه به جبهات جنوبی و شمالی گردند. به ویژه با درنظرداشت اینکه اسرائیل بسیار خوب میداند که گشودن جبهه جنوبی آخرین میخ را بر تابوت پلان های او نسبت به سوریه خواهد کوبید. اسرائیل و متحدان غربی آن نمی خواهند، تا سوریه بر پیروزی های نو نظامی دست یابد که به آن امکان عدم پذیرش شرایط سیاسی حل را فراهم می سازد که به اردوگاه تجاوزگران سهم نفوذ در آینده سوریه را تامین خواهد کرد. برعلاوه باید گفت که در وضع کنونی منازعه داخلی در ایالات متحده سهم خود را ایفا کرده است. این نزاع به مبالغه در باره تهدیدهای موجود و به مثابه نتیجه، به ضرورت آغاز فعالیت های نظامی برای حفظ اعتبار دولت امریکا و دفاع از منافع آن، مساعدت نموده است. این منازعه بین ترامپ با طرز تفکر مختص تشبثی او که در اساس آن منفعت مادی قرار دارد و حلقات حاکم امریکایی و ساختار های استراتیژیک آن می باشد که نسبت مسایل کنترول و نفوذ نگران اند و فیصله ها را بدون توجه به زیان های بالقوه اتخاذ میکنند.
در اینجا یاداوری عکس العمل این حلقات در مورد فیصله ترامپ راجع به خروج از سوریه بجا می باشد. آنها کاملاً مخالف چنین فیصله بودند و از همینرو کاملاً محتمل به نظر میرسد که حلقات حاکم امریکا در پشت این همه نمایشنامه قرار دارند که هدف آن مجبورساختن ترامپ به دست برداشتن از نیات خود می باشد و خروج نیروهای امریکا را از خاک سوریه به مثابه شکست در برابر روسیه و ایران تصور میکنند.
این همه عوامل دارای خصوصیت خارجی و داخلی ایالات متحده را به آغازکردن پخش اطلاعات جعلی راجع به استعمال سلاح کیمیاوی و بعداً — آمادگی فعال جهت عملیات وسیع نظامی وادار می سازد. جان بولتون، مشاور نو در باره امنیت ملی امریکا این را اقدامات خواند که باید نفوذ مجموعی استراتیژیک داشته باشند و به ضربه نظامی که اوضاع را تغییر داده نمی تواند، محدود نگردد.
در اینجا این سوال مطرح میگردد: آیا امریکا تهدید خود را تحقق خواهد بخشید و بر سوریه و یکجا با آن بر روسیه و ایران حمله خواهد کرد یا خیر؟ سناریوها ممکن برخورد جوانب که مورد حمله قرار خواهند گرفت، از چه قرار اند؟
قبل از اینکه ما فرضیه راجع به تجاوز پلان شده را بپذیریم، باید گفت که ما این امر را مستثنی نمی سازیم که تلاش های کنونی تشدید اوضاع از جانب امریکا متوجه آنست، تا روسیه را به پذیرش شرایط حل و فصل منازعه در سوریه مجبور سازد که اوضاع واقعی در مناطق و پیروزی های نظامی که اردوی عربی سوریه حاصل کرده، مدنظر نگیرد.
کشورهای طرفدار سوریه نمی توانند با چنین فیصله موافقه نمایند، چون با هرنوع منطق ضدیت دارد.
فعالیت های ممکن کمپ دفاعی بر دو اصل استوار می باشند. اصل اول — این امتناع از هرگونه فیصله یا مصالحه می باشد که حق حاکمیت سوریه را خدشه دار می سازد، استقلال این دولت را محدود می سازد و امکان کسب منفعت جانب شکست خورده را پیشبینی میکند. اصل دوم — این آمادگی برای رویارویی بدون درنظرداشت زیان ممکنه می باشد، اگر چنین رویارویی ناگزیر باشد.
در نتیجه، برای اولین بار طی بسیاری سال ها میتوان گفت که احتمال «انفجار منطقه» و آغاز رویارویی نظامی بین جناح تجاوزگران و جناح دفاعی واقعاً هم بسیار بلند است.
با وجود این احتمال بازداری بحران کنونی وجود دارد که نتیجه دروغ گویی امریکا راجع به استعمال سلاح کیمیاوی می باشد و یافتن شیوه جلوگیری از جنگ در صورت وجود دارد که اگر طرفهای درگیر بر شرایط معقول به کمیسیون بین المللی در باره تحقیق مراجعه نمایند و حلقات حاکم امریکا معتقدساختن ترامپ را در مورد خارج نکردن نیروها از سوریه در آینده نزدیک کافی خواند. آیا طرفهای درگیر در این راه پیش خواهند رفت یا جناح غربی در مورد تجاوز فیصله خواهد کرد — امکان وقوع هردو وریانت با احتمال یکسان وجود دارد.
